Palące się polana lub węgiel wydzielają sadzę i kreozot – szkodliwe substancje, których część osiada po wewnętrznej stronie szyb kominkowych i piecyków. Mało tego, z wirów powietrznych, powstających podczas spalania, te lepkie osady przyciągają cząsteczki popiołu wirujące wewnątrz pieca lub kominka, pokrywając szkło jeszcze jedną warstwą osadu. W ten sposób na szkle tworzy się powłoka szarego osadu, która nie tylko zatrzymuje dużą część światła, wydobywającego się z pieca lub kominka, ale również pogarsza przenikanie cieplne. Z biegiem czasu może zmniejszyć się odporność szkła na nagłe zmiany temperatury, a rysujący powierzchnię szkła popiół może pozostawić rysy niemożliwe do usunięcia.